رضا صفری - تهران-معاون پژوهشی حوزه ی علمیه حضرت آیت الله رئیسی
محمدمهدی خلج - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شیراز
محمدعلی رنجبر - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شیراز
شکرالله خاکرند - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شیراز

وجود یک سازمان تبلیغی- تبشیری با نام «سازمان دعوت»، یکی از عوامل پیش رفت و توسعه فرقه اسماعیلیه بود که سرانجام منجر به تاسیس یکی از امپراتوری های بزرگ اسلامی به نام فاطمیان در قرن چهارم در مغرب و مصر انجامید. المویدالدین شیرازی، ناصرخسرو و..از جمله داعیان تاثیر گذار نهاد دعوت بودند.داعیان ایرانی نهاد دعوت، با تبیین و تحلیل تفکر اسماعیلی تلاش نمودند دعوت فاطمی را از طریق مسالمت آمیز در داخل و خارج قلمرو فاطمیان نشر دهند. در این راستا یکی از مهم ترین راهبردهای فرهنگی داعیان، استفاده از ادبیات تعلیمی باهدف تحکیم مبانی مذهبی فاطمی بود که سرآمد این اسلوب، داعی الدعات فاطمی «الموید فی الدین شیرازی» و حجت خراسان «ناصرخسرو قبادیانی» است. پژوهش حاضر به دنبال یافتن پاسخ این پرسش است که داعیان شیعی در جهت تحیکم مبانی قدرت امامت فاطمیان از ادبیات تعلیمی چه استفاده ای کردند؟ مطابق یافته های این پژوهش، داعیان از ادبیات تعلیمی در جهت تبیین ایدئولوژی و قدرت مذهبی –سیاسی خلفا بهره برداری کردند. این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ای و با روش توصیفی-تحلیلی مبتنی بر داده ها و آثار مکتوب تاریخی و ادبی اسماعیلیه و به ویژه آثار الموید فی الدین شیرازی و ناصرخسرو قبادیانی سامان یافته است.

فاطمیان, نهاد دعوت, ادبیات تعلیمی, الموید فی الدین شیرازی, ناصرخسرو قبادیانی