الهه السادات هاشمی - گروه مهندسی عمران و معماری،دانشکده فنی و مهندسی ،دانشگاه رجاء قزوین،ایران.
محمد کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ، دانشکده فنی و مهندسی ،دانشگاه رجاء قزوین،ایران .

باغ ایرانی پدیده ای فرهنگی ، تاریخی در سرزمین ایران است و معمولا به صورت محدوده ای محصور که در آن گیاه، آب و ابنیه در نظام معماری مشخصی با هم تلفیق می شوند و محیطی مطلوب، ایمن و آسوده برای انسان به وجود می آورد، ساخته می شود.(شاهچراغی . ۱۳۸۹. ۴۱)مفهوم فرهنگ و طبیعت که جدای از یکدیگرتفسیر می شوند به گونه ای مکمل یکدیگر و در رابطه با هم عمل می کنند. هویت فرهنگی افراد تحت تاثیر محیط پیرامون آنها شکل می گیرد و خیلی اوقات آثار و آفریده های زیبای دست ساز بشر موجب دلپذیر شدن محیط می شودو از این طریق طبیعت تحت تاثیر فرهنگ قرار می گیرد.یکی از شاخه های مهم رشد فرهنگی هر سرزمینی رشد و اعتلای معماری آن سرزمین و نمایش و معرفی هنرهای بومی آنجا به دیگر سرزمین ها می باشد.توجه به حفظ آثاربومی و بررسی آنان نه تنها نیازی فرهنگی است بلکه پاسخگوی نیازها و راه حلی در جهت تداوم آن آثاراست .استان اصفهان تا کنون به دلایل متعدد رویکرد بومی خود را حفظ کرده است و به تبع آن از تغییرات اساسی مصون مانده و هنوز تداوم آنها در استان از بین نرفته است . لذا این مقاله به بررسی عوامل موثر در شکلگیری باغ ایرانی پرداخته است .روش پژوهش توصیفی تحلیلی و از طریق منابع کتابخانه یی و تاریخی صورت گرفته است .

باغ ایرانی ، آب ، طبیعت ، فرهنگ و هنر ، معماری ایرانی