هوشیار خضرنژاد - کارشناسی فقه و حقوق شافعی، آموزش و پرورش بوکان، آذربایجان غربی، بوکان، ایران
دیاکو سعادی - کارشناسی ارشد فناوری اطلاعات، آموزش و پرورش، بوکان، آذربایجان غربی، ایران
نظیره حسن پور - کارشناسی مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
مسعود نجاری - دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روان شناسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران

هدف پژوهش حاضر پیش بینی تاب آوری تحصیلی بر اساس کیفیت زندگی و ادراک از محیط مدرسه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر بوکان در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و جدول کرجسی و مورگان ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های تاب آوری تحصیلی مارتین (۲۰۰۳)، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۸) و ادراک از محیط کلاس جنتری و همکاران (۲۰۰۲) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ صورت گرفت و سطح معناداری آزمونها ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد که همبستگی مثبت معنی داری بین کیفیت زندگی و ادراک از محیط مدرسه با تاب آوری تحصیلی وجود داشت. ۳۵/۳ درصد از واریانس تاب آوری تحصیلی توسط کیفیت زندگی و در مجموع ۴۳/۲ درصد از واریانس تاب آوری تحصیلی در دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه توسط کیفیت زندگی و ادراک از محیط مدرسه تبیین شد. بر اساس یافته های این پژوهش کیفیت زندگی و ادراک از محیط مدرسه می توانند پیش بین مناسبی برای تاب آوری تحصیلی در دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه پسر باشد.

تاب آوری تحصیلی، کیفیت زندگی، ادراک از محیط مدرسه، دانش آموزان پسر