نازنین رستمی گوهری - گروه مهندسی پلیمر، دانشکده شیمی و مهندسی شیمی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
سینا مدیری - گروه مهندسی پلیمر، دانشکده شیمی و مهندسی شیمی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
حسین یاری - گروه پوششهای سطح و خوردگی، پژوهشگاه رنگ، تهران، ایران
محبوب صفاری - پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
امین باقی زاده - پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران

در مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثرات پوشش دهی بذور گندم با پلیمر پلی وینیل الکل و هورمون سالیسیلیک اسید بر شاخص های جوانه زنی ، سرعت جوانه زنی ، طول ساقه چه و بنیه بذر تحت شرایط تنش شوری ، یک مطالعه آزمایشگاهی به صورت فاکتوریل و در قالب طرحکاملا تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح مختلف تنش شوری (۰ و ۴ (ds/m، پلی وینیل الکل (۰و ۵/۱ درصد وزنی -حجمی ) و سالیسیلیک اسید (۰ و ۵/۰ میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که در تمامی تیمارها افزایش شوری باعث کاهش معنی دار تمامی شاخص های مورد بررسی شده است . استفاده از پوشش پلیمری پلی وینیل الکل حاوی ۵/۰ میلی مولار هورمون رشد سالیسیلیک اسید و اعمال آن بر روی بذر، به منظور بالابردن مقاومت آن تحت تنش شوری ، اثرات مثبت معنی داری بر روی شاخص های ذکر شده نسبت به بذور بدون پوشش نداشت ، که می تواند ناشی از اثرات منفی بیش بود هورمون بر گیاه باشد. لذا با توجه به نتایج این مطالعه ، پیشنهاد می شود که سطوح کاربردی سالیسیلک اسید در سطوح پایین تر به همراه پوشش پلیمری مورد بررسی قرار گیرد.

پوشش بذر، هورمون رشد، سالیسیلیک اسید، جوانه زنی