حمیده سیاح پور - کارشناس ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی و رئیس اداره فعالیتهای فرهنگی اجتماعی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مجید اخشابی - استادیار گروه هنر و معماری، دانشکده هنر و رسانه، دانشگاه پیام نور واحد تهران شرق، تهران، ایران

درنیمه دوم قرن بیستم ، توجه به توسعه پایدار و حفظ محیط زیست به طور فزاینده ای رایج شد و این روند به حوزه سازمان و مدیریت نیز تسری یافت . توجه صاحب نظران رشته مدیریت منابع انسانی ، جهت دستیابی به اهداف زیست محیطی سازمان موجب گردید، تا مفاهیم پایداری محیط زیست در ساختار مدیریت منابع انسانی ورود نموده و نیاز رو به رشد ادغام مدیریت محیط زیست و مدیریت منابع انسانی را محسوس نماید و ما حصل این ادغام، خلق مدیریت منابع انسانی سبز در سازمان ها شد. می توان گفت ، زمانی که کارکردهای مدیریت منابع انسانی به سمت نهادینه کردن مدیریت منابع انسانی سبز پیش می رود، استفاده از سیاست ها، فلسفه ها و اعمال مدیریت منابع انسانی درحیطه کسب وکار سازمان به منظور ارتقای استفاده پایدار از منابع و جلوگیری از آسیب های زیست محیطی مورد توجه واقع شده و به دنبال آن، نقش مهم مدیریت منابع انسانی در حفاظت از محیط زیست نمایان ترمی شود. توجه به عوامل منابع انسانی سبز و همچنین به کارگیری نظام های مدیریت منابع انسانی سبز شامل : آموزش و توسعه منابع انسانی ، جبران خدمت منابع انسانی ، نگهداری منابع انسانی و مدیریت عملکرد منابع انسانی ، نقش مهمی را در استقرار مدیریت منابع انسانی سبز در سازمان ها و رسیدن به توسعه پایدار ایفا می کند. با توجه به اهمیت موضوع، در این مقاله ، به صورت توصیفی - تحلیلی و مطالعه کتابخانه ای با هدف تعیین نقش و اهمیت مدیریت منابع انسانی سبز در صیانت از محیط زیست فرایند تحقیق صورتگرفته است . در پایان مقاله پیشنهاد شده است در هر سازمانی ، واحدی با عنوان » دفتر مدیریت منابع انسانی سبز« تاسیس و مورد بهره برداری قرارگیرد، تا تفکرو اعمال سبز و امر مدیریت منابع انسانی سبز را به صورت سازمان یافته تر و نهادینه تر در سازمان دنبال و اجرا نماید، تا به دنبال آن در تمامی فرایندهای سازمان، معیارهای زیست محیطی گنجانده شود و مدیران ارشد سازمان وتمامی کارکنان درراستای مسئولیت اجتماعی خود، نقش عمده ای را ایفا کنند.

مدیریت منابع انسانی ، محیط زیست ، مدیریت منابع انسانی سبز، توسعه پایدار