مه بانو نصیری فورگ - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
محمود احمدپور برازجانی - دانشیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
سامان ضیایی - دانشیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
علیرضا کیخا - استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل

گندم یکی از محصولات راهبردی در ایران است . کشاورزی و به ویژه زراعت گندم از مهمترین زمینه امرار معاش و اشتغال در منطقه سیستان می باشد؛ بنابراین ، افزایش بهره وری تولید گندم از اهمیت خاصی برخوردار است . بر این اساس، در تحقیق حاضر بهره وری تولید گندم در منطقه سیستان بررسی شد. به طور کلی روشهای مختلفی برای اندازه گیری بهره وری در سطح بنگاه ها وجود دارد. این روشها بسته به نوع استفاده کنندگان آنها متفاوت است . در مطالعه حاضر برای بررسی بهره وری ، تعداد ۱۰۸ پرسشنامه بین گندمکارن توزیع شد. با جمع آوری داده های مربوط به هزینه های کاشت ، داشت و برداشت و میزان عملکرد گندم، میزان بهره وری کل عوامل تولید (TFP) گندم محاسبه شد. بر اساس نتایج تحقیق ، بهره وری کل عوامل تولید در سیستان مقداری مثبت برآورد شد که نشاندهنده مقرون به صرفه بودن نسبت تولید کل به عوامل تولید است . در نهایت با توجه به خشک شدن دریاچه هامون، افزایش بهره وری عوامل تولید به ویژه آب، استفاده از روشهای نوین آبیاری ، کم آبیاری و خاکورزی حفاظتی پیشنهاد می گردد.

بهره وری کل عوامل تولید، تغییر مقیاس، تغییر فناوری ، هزینه های تولید