نیره دلیر - دانشیار پژوهشکده تاریخ ایران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

در تاریخ و علوم اجتماعی پیشرفتهایی در زمینه چرخش زبانی یا چرخش فرهنگی ایجاد شد و پژوهشگران علوم انسانی توجه خود را به پرسشهایی در باب ،زبان هویت سمبلها و ساختارهای اجتماعی معطوف نمودند محافل علمی این گرایش به فرهنگ و زبان را امری نوظهور و بداعت در سده بیستم میدانند زبان یک امر اجتماعی تاریخی و فرهنگی است؛ هرگاه یک نقطه عطف یا چرخش نابهنگام در سیر عادی زندگی ایجاد شود، اثر خود را در زبان نشان میدهد زبان در برابر این چرخش یا گسست موضع میگیرد و فرایندهای سلبی و ایجابی در نقد گذشته تقابل ،افکنی عادی سازی غیریت ،سازی ابهام زدایی و... در جدالهای چندگانه ،سیاست فرهنگ اقتصاد را بیان می.کند کوزلک مهمترین اندیشمند تاریخ مفهوم معتقد است همه واقعیتها در زبان منعکس نمیشود گاهی بخشی از واقعیت وارد زبان نمیشود . اما این بدان معنا نیست که مورخ نقش زبان در فهم صورت بندی تاریخ و انتقال تجربیات را نادیده بگیرد و در بازنمایی آن از واقعیت تشکیک .کند کوزلک از امکانیتی سخن میگوید که افزون بر قلمرو تجربه ای که انسان در آن زندگی میکند در مقابل آن یک «افق» گشاید و از آن به عنوان «افق «انتظار» نام میبرد «افق» «انتظار» که رو به سوی آینده بودن آدمی است و با قلمرو تجربه در یک دیالکتیکی قرار میگیرند که بسته به دورانها و بافتهای تاریخی، نسبت آن تغییر پیدا می.کند در واقع انسانها به عنوان کنشگران تاریخی از طریق مفاهیم و معنایی که هنگام تجربه در زبان منعکس میکنند امکانهای تاریخ» یا «تاریخهای ممکن» را رقم می زنند از این رو، راینهارت کوزلک فضای «تجربه» و «افق «انتظار» را برای تحولات تاریخی و نگرش به زمان طرح می.کند پژوهش حاضر تلاش دارد بر اساس «نظریه - روش تاریخ مفهوم»؛ راینهارت ،کوزلک امکانیت نوآوری» براساس دیالکتیک «فضای تجربه» و «افقانتظار در پیوند تاریخ اجتماعی و زبان بررسی نماید.

نوآوری، روش نظریه، تاریخ مفهوم، تاریخ اجتماعی، فضای تجربه، افق انتظار.