عاطفه احمدی - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران
زینب السادات توکلی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران
سادات میرعلمی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
فاطمه محمدآبادی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، علوم و تحقیقات تهران (واحد آیت الله آملی)، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
المیرا اعزازی بجنوردی - کارشناس ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی وو روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نگرانی از تصویر بدنی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی انجام شد. این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش ۴۰۰ دانشجوی دختر کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های نگرانی از تصویر بدنی (لیتلتون، ۲۰۰۵)، طرحواره های ناسازگار اولیه (یانگ، ۱۹۹۸) و سبک های دلبستگی (کولینز و رید، ۱۹۹۰) بودند. داده ها با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه شامل طرحواره های خودگردانی و عملکرد مختل، بریدگی و طرد، دیگر جهت مندی، گوش به زنگی بیش از حد و بازداری و محدودیت های مختل و سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرا با نگرانی از تصویر بدنی در دانشجویان دختر رابطه مثبت و معنی دار و سبک دلبستگی ایمن با نگرانی از تصویر بدنی آنان رابطه منفی و معنی دار داشتند. متغیرهای پیش بین یعنی طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی به طور معنی داری توانستند ۶/۴۶ درصد از تغییرات نگرانی از تصویر بدنی در دانشجویان دختر را تبیین نمایند (۰۵/۰p <). با توجه به نتایج برای کاهش نگرانی از تصویر بدنی در دانشجویان دختر می توان از طریق کارگاه های آموزشی میزان طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی ناایمن را کاهش و میزان سبک دلبستگی ایمن را افزایش داد.

نگرانی از تصویر بدنی, طرحواره های ناسازگار اولیه, سبک های دلبستگی