کوثر حکمی شلمزاری - کارشناس ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
معصومه رحیمی - کارشناس ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
فرحناز حشمت - دانشجوی دکتری تخصصی بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه و هدف: زنان با بارداری بدون برنامه سطوح بالایی از اضطراب را تجربه می کنند که منجر به کاهش تعامل مثبت و دلبستگی مادر-جنین می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مداخلات حمایتی بر دلبستگی مادر-جنین انجام شد .روش کار: در مرور سیستماتیک حاضر به منظور دستیابی به مقالات مرتبط از پایگاه های SID , Pubmed Web of Science ,EMBASE , Scopuse, Science direct, Google Scholarبا استفاده از کلیدواژه های دلبستگی مادر-جنین, بارداری ناخواسته, بارداری بدون برنامه ریزی, مشاوره و آموزش و معادل انگلیسی آنها ستفاده شد. از مجموع ۵۰۳ مقاله بدست آمده پس از حذف موارد تکراری و غیرمرتبط در نهایت ۹ مطالعه با استفاده از مقیاس جداد مورد ارزیابی قرار گرفت .یافته ها: یافته های مطالعه حاضر به دو دسته مداخلات مشاوره ای شامل مشاوره گروهی, مشاوره شناختی رفتاری, مشاوره مامایی ومداخلات آموزشی شامل آموزش مشارکت پدران, آموزش ریلکسشن, آموزش تصویر سازی هدایت شده و آموزش مهارتهای دلبستگی تقسیم گردید. اقدامات حمایتی در بارداری های ناخواسته اضطراب را کاهش داده و با بهبود تعاملات موجب رابطه صمیمیانه و پایا بین مادر و جنین می شود. نتایج نشان داد که اکثر مداخلات وارد شده به این مطالعه باعث افزایش دلبستگی مادر- جنین در بارداری های ناخواسته می شود .نتیجه گیری: مداخلات روانشناختی و حمایتی در ارتقای دلبستگی مادر-جنین و بهبود سلامت روانی و جسمانی مادران با بارداری ناخواسته موثر بود و لذا کاربرد این مداخلات در برنامه های مراقبتی زنان با بارداری بدون برنامه ریزی پیشنهاد می گردد .

دلبستگی مادر-جنین , بارداری ناخواسته