سمانه نوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزش دانشگاه تهران
کیوان صالحی - استادیار گروه برنامه ریزی درسی دانشگاه تهران
سوگند قاسم زاده - استادیار گروه روانشناسی کودکان استثنایی دانشگاه تهران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر در بروز مشکلات سازگاری دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی استان البرز و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی صورت گرفته است. طرح پژوهش حاضر از نوع آمیخته است برای جمعآوری داده ها در بخش کیفی از فن مصاحبه به شیوه نیمه ساختاریافته استفاده به عمل آوردیم و تا زمانی که به اشباع داده ها برسیم فرایند مصاحبه را ادامه داده و مصاحبه را تا ۱۶ نفر از معلمان ادامه دادیم و در بخش کمی از ابزار پرسشنامه محقق ساخته آخنباخ استفاده شد و بر روی دانش آموزان ۵۶ مدرسه که به شیوه نمونه گیری خوشهای انتخاب شدند آن را اجرا نمودیم. در پژوهش حاضر به منظور شناسایی ادراک معلمان از ناسازگاری دانش آموزان از طرح تحقیق پدیدار شناسی هفت مرحله ای کلایزی استفاده نمودیم، یافته های حاصل نشانگر این موضوع بود که اکثر معلمان بر این باورند که بیشتر علت ناسازگاری در دانش آموزان به خانواده ها و نوع روابط والدین با کودک مربوط می باشد، نتایج به شکل کلی بیانگر آن است که بیشترین علت بروز ناسازگاری به خانواده ها مربوط می باشد و در بخش کمی نیز برای تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده به عمل آوردیم و درنهایت برای تعیین میزان ناسازگاری و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی از ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن استفاده شد. نتایج بخش کمی حاکی از این موضوع است که مقیاس پرخاشگری در پایه پنجم دارای رابطه معناداری منفی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است.

شناسایی، مشکلات سازگاری، دانشآموز دوره دوم ابتدایی، پیشرفت تحصیلی.