ابراهیم دلیری

در سالهای اخیر، برای درمان چاقی کودکان، به مداخلات رفتاری سبک زندگی متمرکز بر والد، توجه بیشتری شده است. بر این اساس، اینمطالعه با هدف اصلی مروری بر اثربخشی مداخلات متمرکز بر والد در درمان چاقی کودکان و نوجوانان، و با هدف فرعی بررسی میزان ریزش در مطالعات انتخاب شده انجام شد. روش: ۱۴۷۶ مقاله بین سالهای ۲۰۲۱-۱۹۵۷ میالدی، با انواع کلیدواژه های مرتبط با مداخله، والد، چاقی و اضافه وزن، در دامنه سنی ۱۸-۶ سال، از پایگاه های اطلاعاتی Science Direct ،PubMedوPsyINFOدرمرحله اول شناسایی شدند. پس از اعمال ملاکهای ورود و خروج و بررسی مقالات مرتبط، نهایتا ده مطالعه کارآزمایی کنترل شده تصادفی)RCTکه پیامد اصلی آنها کاهش شاخص توده بدنی )BMI( بود،به طور سیستماتیک مرور شدند. از روش استاندارد بررسی مشخصات جمعیت، جزئیات مداخله، استفاده از گروه کنترل، و گزارش پیامدها )PICO(در انتخاب، و از روش بیانیه استانداردسازی گزارش در مطالعات کارآزمایی بالینی CONSORT) در ارزیابی کیفیت مقالات استفاده شد. یافته ها: دامنه کاهش نمرات استاندارد BMI در پایان مداخلات بین ۳۱/۰- ۰۶/۰، و در پایان پیگیریهای ۲۴-۱۳ ماهه بین ۰/۱۶-۰/۴۲بود .میزان ریزش تا پایان پژوهشها، به طور میانگین۳۲/۳ نتیجه گیری: به طور کلی، مداخالت درصد ۵۰-۱۳( درصد( بود.که رفتاری جامع سبک زندگی متمرکز بر والد در کاهش BMI کودکان اثربخش هستند، اما الزم است تا نتایج آنها با احتیاط تفسیر شده و پژوهشهای جامع و استاندارد شده بیشتری در آینده انجام شوند.

چاقی کودکان، مداخلات رفتاری، مداخلات متمرکز بر والد، مرور سیستماتیک.