مهدی نعیمی راد - گروه مهندسی عمران، دانشکده ی مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
مجتبی مغربی - گروه مهندسی عمران، دانشکده ی مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

بهبود راندمان تولید با افزایش تعداد کارگران، رابطه ی مستقیم دارد؛ البته تا جایی که تعداد بیش از حد کارگران در محیط سبب ایجاد ازدحام و در نتیجه افت تولید نشود. در یک مدل شبیه سازی رویداد گسسته بررسی اثر ازدحام در راندمان تولید و اندرکنش افراد بر یکدیگر ممکن نیست. در پژوهش حاضر سعی شده است تا تاثیر مستقیم نیروی انسانی در راندمان تولید با مدل سازی توام فرایند پردازش کار در سیستم و اثر اندرکنش های فیزیکی محیط و افراد در یکدیگر بررسی شود. بدین منظور، چارچوبی توسعه داده شده است که شامل ترکیب دو مدل شبیه سازی رویداد گسسته و مدل سازی نیروی اجتماعی است. نتایج به دست آمده به وضوح کاهش میزان اثر ازدحام نیروی انسانی را نشان می دهند. از خروجی های پژوهش حاضر می توان برای به دست آوردن میزان بهینه ی تعداد و ترکیب نیروی انسانی در هر فعالیت استفاده کرد.

راندمان تولید, محدودیت های فضایی, شبیه سازی رویداد گسسته, مدل سازی نیروی اجتماعی