یدالله غلامی امیر سالاری - گروه مهندسی شیمی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، فارس، ایران
نادیا اسفندیاری - گروه مهندسی شیمی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، فارس، ایران

انرژی و محیط زیست دو پارامتر مهم در توسعه کشورهاست. اصلی ترین راه اتلاف انرژی در پالایشگاه ها و واحدهای بهره برداری، سیستم فلرینگ است که بیشترین میزان آلاینده های زیست محیطی را منتشر می کند. حجم زیادی از گازهای همراه از ارزش سوختی بالایی برخوردارند، بنابراین توجه به استفاده مجدد، عملکرد و اصلاح این بخش از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش از نرم افزار Aspen HYSYS استفاده شد. ترکیب گاز ورودی به فلر از پالایشگاه اهواز در نظر گرفته شد. شیرین سازی توسط متیل دی اتانول آمین و پیپرازین صورت گرفت. سپس نم زدایی توسط تری اتیلن گلیکول انجام شد. گاز شیرین شده به واحد LNG فرستاده می شود. نتایج خروجی از نرم افزار نشان می دهد که جداسازی دی اکسید کربن به میزان ۹۹/۹۹ درصد و سولفید هیدروژن به میزان ۹۹/۹۴ درصد صورت گرفته است. درنتیجه گاز خروجی را می توان گاز شیرین به حساب آورد. با ورود گاز از پایین برج جذب یعنی شماره سینی ۲۰، تغییرات دمایی شدیدی از ۳۳/۶ درجه سانتی گراد به ۵۴/۵ درجه سانتی گراد دارد که به دلیل جذب انتخابی H۲S در حضور CO۲ توسط MDEA و قطبی بودن H۲S می تواند باشد. حرکت گاز به طرف بالای برج با افزایش دما همراه است تا سینی ۱۹ که دمای آن به ۵۷/۷ درجه سانتی گراد رسیده است که به دلیل بیشترین جذب و انتقال جرمی است که در این سینی اتفاق افتاده است. از سینی ۱۹ تا سینی ۱۳، جذب کمتر شده و دما هم کاهش پیدا می کند تا اینکه سیستم به حالت تعادل رسیده است. ظرفیت تولید LNG در واحد مایع سازی ۳۸۶۷۰۰ کیلوگرم بر ساعت به دست آمده است که ازنظر اقتصادی می تواند سود خالصی برابر با ۳۲۱۳۶۰۰۰ دلار در سال داشته باشد.

بازیابی, فلر, حلال جاذب متیل دی اتانول آمین, شیرین سازی, LNG