زهرا وظیفه - استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
فاطمه مالکی - دانشجوی دکتری منابع انسانی، گروه مدیریت، دولتی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
حسن غفاری - دانشجوی دکتری منابع انسانی، گروه مدیریت، دولتی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
نرگس سکوند - دانشجوی دکتری منابع انسانی، گروه مدیریت، دولتی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
محمد مهدی - استادیار دانشگاه افسری امام علی، تهران، ایران

هدف این پژوهش بررسی اثر هوش هیجانی بر بهره وری منابع انسانی با نقش متغیر میانجی ترومای سازمانی بود که به روش پیمایشی و مبتنی بر الگویابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار  SMART PLS انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های استاندارد هوش هیجانی وانگ و لو (۲۰۰۰)، ترومای سازمانی دیهیم پور و دولتی (۱۳۹۸) و بهره وری نیروی انسانی هرسی و گلد اسمیت (۱۹۸۰) استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان سازمان بنادر و کشتیرانی چابهار تشکیل دادند . از این جامعه، با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی ساده ۱۰۳ نفر به­عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت تعیین پایایی پرسش­نامه­ها از روش های آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و جهت تایید روایی آن ها نیز از روایی واگرا و همگرا استفاده شد. نتایج نشان داد هوش هیجانی بر ترومای سازمانی اثر منفی (۵۷/۰-) و بر بهره­وری منابع انسانی اثر مثبت (۳۰/۰) دارد. اثر منفی ترومای سازمانی نیز بر بهره­وری منابع انسانی مورد تایید قرار گرفت (۲۸/۰-). اثر غیرمستقیم هوش هیجانی بر بهره­وری منابع انسانی از طریق نقش میانجی­گر ترومای سازمانی نیز تایید شد (۰۱/۰p<). با توجه به نتایج پژوهش، متغیر هوش هیجانی در کارکنان جهت بالا رفتن بهره­وری منابع انسانی از اهمیت بالایی برخوردار است. ضمن این که، توجه به هوش هیجانی کارکنان برای جلوگیری از اثرات مخرب ترومای سازمانی مهم و حائز اهمیت می­باشد.

هوش هیجانی, ترومای سازمانی, بهره وری نیروی انسانی