آمنه گلچین - دانشجوی کارشناسی معماری، موسسه آموزش عالی هنر، شیرا ز
قاسم کشاورزی - مدرس معماری، موسسه آموزش عالی هنر، شیراز

بی شک حیات فردی و اجتماعی انسانها وابسته به »آب« است . در طول تاریخ ، همواره تهیه ی این عنصر حیات بخش ، اصلی ترین چالش فراروی انسان بوده و هست . روشهای استحصال و دسترسی به آب فراوان، پایدار و سالم ، نقش موثری در پیدایش ، رشد و شکوفایی تمدنهای بشری ، ایفا می کند. سرزمین ایران، در طول تاریخ پرفراز و نشیب خود، دستاوردهای بی نظیری در این زمینه داشته و ارمغانهای ارزشمندی از روشهای استحصال آب سالم و پایدار به مردم سایر تمدنها ارائه کرده است . یکی از شهرهای پر رونق و مهم ایران در دوره ی اسلامی ، شهر شیراز بوده که با تجربه ی سه دوره پایتختی ، روشهای دستیابی به منابع آبی ، شیوه های انتقال و احداث تاسیسات آبی گسترده، متنوع و در برخی موارد، منحصربه فردی ، دارد. در مقاله ی حاضر، پژوهشگران با روش تحقیق تاریخی -توصیفی ، و با گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی ، شناخت دقیقی از سیستم های آبرسانی و تاسیسات آبی شیراز در دوره ی اسلامی ، حاصل نموده و با تحلیل و تطبیق دادهها، دستاوردهای مستندی ارائه کرده اند. شناخت هرچه بیشتر نظامهای آبرسانی و تاسیسات معماری مرتبط با آب در گذشته و احیای آنها، از جمله اهدافی است که می تواند رهیافت هایی ارزشمند برای رسیدن به پایداری معماری و شهرسازی داشته و منتج به تداوم حیات اجتماعی شود.

شیراز قدیم ، تاسیسات آبی ، سیستم های آبرسانی ، معماری .