کاظم کاشفی - پژوهشکده توسعه و بهینه سازی فناوری های انرژی و محیط زیست، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
سیدشایان سیف - جهاد دانشگاهی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمدصادق یوسف زادگان - جهاد دانشگاهی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
اسماعیل قاسمی کفرودی - پژوهشکده توسعه و بهینه سازی فناوری های انرژی و محیط زیست، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
محسن میاندهی - شرکت ملی گاز ایران، تهران، ایران
مصطفی تسبندی - شرکت انتقال گاز ایران، تهران، ایران

مهم ترین مسئله در کنترل و کاهش گازهای گلخانه ای، شناسایی صحیح منابع انتشار و اندازه گیری و برآورد دقیق میزان انتشار از این منابع می باشد. راه های مختلفی برای اندازه گیری میزان انتشار وجود دارد که با توجه به ماهیت انتشار از منابع مختلف باید بهترین روش به کار گرفته شود. در این مقاله، منابع انتشار گازهای گلخانه ای متان (CH۴) و دی اکسید کربن (CO۲) از خطوط و تجهیزات انتقال گاز ایران شناسایی شده و میزان نشر این گازها از منابع مربوطه محاسبه و برآورد شده است. در این مطالعه ۶۸ ایستگاه تقویت فشار مورد مطالعه قرار گرفته اند و انواع نشر متان و دی اکسید کربن (شامل نشر فرار، تخلیه و احتراقی) از تجهیزات این بخش ها در همه حالات عملیاتی شناسایی شده و شدت نشر سالانه از آن منابع (با استفاده از روش ضرایب نشر و ضرایب فعالیت) برآورد شده است. توزیع سن ایستگاه ها، انواع توربین و کمپرسور، پراکندگی ظرفیت و نسبت ظرفیت بر خط ایستگاه ها، پارامترهایی هستند که در تحلیل آماری مورد بررسی قرار گرفته اند. در این مقاله ۲۵ منبع نشر در تاسیسات و عملیات های انتقال گاز شناسایی شده است که مهم ترین آن ها شامل نشر فرار از شیرهای بین راهی (۳۷/۸درصد)، نشر فرار از بلودان لانچر-رسیورها (۲۰/۷درصد)، نشر فرار از تجهیزات روی زمینی خطوط لوله (۱۲/۲درصد)، نشر احتراقی از ایستگاه ها (۱۲/۵درصد)، و نشر تخلیه از سیل کمپرسورها (۱۰/۸درصد) می باشد.

گازهای گلخانه ای, انتشار, انتقال گاز, ایستگاه تقویت فشار