عباس قائدامینی هارونی - دانشجوی دکتری مدیریت فرهنگی، دانشکده مدیریت، واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مهرداد صادقی ده چشمه - استادیار، دانشکده مدیریت، واحد خوراسگان دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
میثم بابائی فارسانی - دانش آموخته دکتری مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه نور هدایت شهرکرد، شهرکرد، ایران.
غلام رضا مالکی فارسانی - دانش آموخته دکتری مدیریت فرهنگی، مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی مرکز هرند، هرند، ایران

امروزه، رفتار و سبک رهبری تحول آفرین با در نظر گرفتن رضایت شغلی در درون سازمان به عنوان عامل ایجاد انگیزه تغییر سازمانی، تاثیر به سزایی بر نوع نیازها و آگاهی کارکنان دارد. همچنین از متغیرهای تاثیرگذار در بهبود عملکرد و بقای سازمان ها، خلاقیت و یادگیری است. لذا هدف این پژوهش، بررسی تاثیر رهبری تحول گرا بر نگرش به تغییر با نقش میانجی نوآوری سازمانی و یادگیری سازمانی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب به تعداد ۵۵۴ نفر تشکیل دادند که از طریق فرمول نمونه گیری کوکران تعداد ۲۲۶ نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری طبقه متناسب با حجم انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح استنباطی مشتمل بر مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که رهبری تحول گرا از طریق یادگیری سازمانی بر نگرش به تغییر، تاثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تاثیر ۰/۴۴ است و از طریق نوآوری سازمانی بر نگرش به تغییر، تاثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تاثیر ۰/۵۵ است. همچنین تاثیر مستقیم بر نگرش به تغییر، تاثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تاثیر ۰/۶۶ است.

رهبری تحول گرا, نگرش به تغییر, نوآوری سازمانی, یادگیری سازمانی