لیلا ابراهمیان - دانشجوی گروه علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
اکبر نصرالهی - استادیار گروه مطالعات رسانه، دانشکده ارتباطات و مطالعات رسانه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حسن مجیدی - دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه امام صادق، تهران، ایران
اسماعیل سعدی پور - استاد گروه روان شناسی دانشگاه علامه طباطبائی

در سال های اخیر برخی از رسانه ها و شبکه های اجتماعی، مسائل و مشکلات جدیدی را در مورد وضعیت مشارکت سیاسی شهروندان در انتخابات پدید آورده اند. در این میان نقش شبکه های اجتماعی آنلاین و مجازی، برجستگی ویژه ای دارد. این شبکه ها با در دست گرفتن افکار عمومی و تهییج کنترل و هدایت آن، نقشی جدی در عرصه قدرت سیاسی و اجتماعی بازی کرده اند. تاجایی که حتی انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ نیز مصون از آنها نبوده است. براین اساس پژوهش حاضر با هدف شناخت الگوی شبکه های اجتماعی در مدیریت رفتار انتخاباتی ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ آمریکا از دیدگاه صاحب نظران نگارش شده و برای رسیدن به این هدف از روش گراندد تئوری استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که از مجموع ۴۴۵ کد مستخرج از مصاحبه ها، مهم ترین مقولات به ترتیب عبارتند از: ویژگی شبکه های اجتماعی با ۶۴ کد، مکانیسم تاثیرگذاری با ۶۲ کد و منابع قدرت شبکه های اجتماعی با ۴۸ کد. ماحصل نظریه مبنایی، رویکردی جدید است که از ویژگی های مقوله های بالا تشکیل شده است. این رویکرد مبتنی بر رویکرد «عدم عقلانیت عقلانیت شبکه های اجتماعی» است. این رویکرد دارای ویژگی هایی از قبیل: دموکراتیک تر شدن سیاست ها و مردم، پر رنگ بودن نقش بخش تولید محتوا توسط کاربران، پرهیز از جهت دهی به افکار عمومی، اطلاع رسانی سریع، استفاده از سرمایه های بخش نخبگان و خبرگان، جریان از پایین به بالا، پرهیز از بکارگیری الگوریت های شناسایی رفتار، پاسخگو بودن و مشارکت فعالانه مردمی است.

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا, شبکه های اجتماعی, فضای مجازی