فرنگیس دمهری - science and arts university
آزاده ابویی - science and arts university
مریم جلایر - science and arts university

چکیده مقدمه: دوری از هر چیز آشنا، پایدار، راحت یا مثبتی می تواند باعث بروز احساس غربت شود. هدف از مطالعه حاضر پیش بینی احساس غربت براساس طرحواره های ناسازگار، انعطاف پذیری روانشناختی و پذیرش اجتماعی در دانشجویان دختر خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی بود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مقطعی با روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه این پژوهش کلیه دانشجویان خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال ۱۴۰۱ بودند که با روش نمونه گیری به صورت در دسترس ۱۲۵ نفر از آنها مورد مطالعه قرار گرفتند. دانشجویان به سوالات پرسشنامه احساس غربت ون ویلت، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار یانگ، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندر وال و پرسشنامه پذیرش اجتماعی مارلو_ کران پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد، انعطاف پذیری روانشناختی و پذیرش اجتماعی می تواند احساس غربت را به صورت منفی و معنادار پیش بینی کنند (۰۵/۰>p). همچنین طرحواره های بی اعتمادی، انزوای اجتماعی، نقص، محرومیت هیجانی، وابستگی، آسیب پذیری، خودتحول نیافته، شکست، استحقاق، خویشتنداری ناکافی، اطاعت، بازداری هیجانی و معیارهای سرسختانه می تواند احساس غربت را در دانشجویان به صورت مثبت و معنادار پیش بینی نمایند (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: بر اساس یافته های بدست آمده می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که احساس غربت در دانشجویان خوابگاهی توسط طرحواه های ناسازگار آنها و ادراک آنها از پذیرش اجتماعی قابل پیش بینی است.

Homesickness, Maladaptive Schemas, Psychological Flexibility, Social Desirability, Students, احساس غربت, طرحواره های ناسازگار, انعطاف پذیری روانشناختی, پذیرش اجتماعی, دانشجویان