نیما نظامی - دکترای مهندسی محیط زیست، گروه مهندسی آب، فاضلاب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران- آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مصطفی تیزقدم - استادیار، گروه مهندسی آب، فاضلاب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران- آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مهدی ضرغامی - استاد دانشکده مهندسی عمران و پژوهشکده محیطزیست دانشگاه تبریز و استاد مدعو پژوهشکده سیاست گذاری دانشگاه صنعتی شریف، ایران
مریم عباسی - استادیار، گروه مهندسی آب، فاضلاب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران- آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

با افزایش تغییرات آب و هوایی و اجتماعی، چالش امنیت آبی شهرها پررنگ تر می شود و تصمیم گیران شهری برای دستیابی به مدیریت پایدار آب شهری در زمینه هایی مانند بهره وری آب و استفاده مجدد از فاضلاب حرکت می کنند. در این پژوهش یک چارچوب متابولیسم آب شهری براساس موازنه جرمی آب گسترش داده شد. با استفاده از آن الگوهای جریان آب در بخش های شهری بررسی و کارایی مدیریت آب در شهر اصفهان ارزیابی شد. در این مقاله معادله های پیشین متابولیسم آب شهری بررسی و رابطه های تازهای با در نظر گرفتن جایگاه مدیریت آب شهری در شهرهای کشورهای درحال توسعه مانند ایران، با اضافه شدن پارامترهایی مانند آب بدون درآمد، تعریف شد. مدل متابولیسم آب ساخته شده برای اولین بار بر روی شهر اصفهان به عنوان یک نمونه واقعی برای سال ۱۳۹۸ به کار گرفته شد و الگوی استفاده از آب و کارایی آب شهری اصفهان تحلیل شد. شهر اصفهان تا اندازه بسیاری به آب سطحی و منابع آب سد و رودخانه زاینده رود وابسته است. درحالی که با داشتن تعداد بسیاری مصرف کننده خانگی پتانسیل بالایی از دیدگاه منابع آب خاکستری و فاضلاب تصفیه شده دارد. بررسی ها نشان داد بیش از ۸۰ درصد از نیاز آبی شهر اصفهان از منابع خارجی تامین می شود و همین مورد گویای شکننده بودن فراهم کردن آب پایدار و وابستگی شدید شهر اصفهان به بخش های پیرامون برای فراهم کردن آب خود است. این نتایج نشان می دهد، چارچوب متابولیسم آب به آسان کردن درک و ارزیابی های فراگیرتر از کارایی آب شهرها کمک می کند.

متابولیسم آب شهری, مدیریت آب, آب شهری, اصفهان, موازنه جرمی