محبوبه پیرمرادیان - دانشگاه اصفهان
احمدرضا موحدی - Isfahan University
عباس بهرام - Kharazmi University

هدف: در این مطالعه، اثر الگودهی ویدئویی فرد ماهر و خود الگودهی ویدئویی بر اکتساب یک مهارت ادراکی- حرکتی (پرتاب آزاد بسکتبال) در کودکان کم­توان ذهنی با هم مقایسه شده است. روش: شرکت­کنندگان، ۱۶ نفر از کودکان کم­توان ذهنی مقطع ابتدایی بودند که پس از برگزاری پیش آزمون، در دو گروه الگودهی ویدئویی و خود الگودهی ویدئویی قرار گرفتند. گروه­های آزمایشی در ۱۰ جلسه مداخله شرکت کردند. در ابتدای تمام جلسات، گروه الگودهی ویدئویی، یک نوار ویدئویی از یک فرد ماهر و گروه خود الگودهی ویدئویی، نوار ویدئویی اجرای خود را تماشا ­کردند و سپس به تمرین فیزیکی مهارت می­پرداختند. از آزمون پرتاب آزاد بسکتبال ۱۵ کوششی با روش امتیاز­گذاری ایفرد (۱۹۶۶) برای ثبت عملکرد شرکت­کنندگان استفاده شد. نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس در اندازه­های تکراری، نشان دهنده سودمندی دو روش الگودهی فرد ماهر و خود الگودهی ویدئویی است و بین عملکرد دو گروه در اکتساب مهارت پرتاب آزاد بسکتبال تفاوت معناداری وجود ندارد (۰۵/۰>p)؛ با این حال در تمام جلسات تمرینی، اجرای گروه خود الگودهی ویدئویی باثبات­تر و بهتر بود. نتیجه­ گیری: یافته ­های تحقیق نشان می­دهد که الگودهی ویدئویی، یک مداخله سودمند برای آموزش مهارت ورزشی به کودکان کم­توان ذهنی است.

modeling, basketball free - throw, intellectual disabilities, الگودهی, پرتاب آزاد بسکتبال, کم توانی ذهنی