سیده شیما موسوی گرگری - دانشگاه گیلان
نوشین بنار - گروه مدیریت ورزشی/ دانشگاه گیلان/ دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
شهرام شفیعی - استادیار مدیریت ورزشی دانشگاه گیلان

هدف از این پژوهش طراحی مدل عوامل اثرگذار بر ارتقا دیپلماسی ورزشی ایران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل مدیران حاضر و سابق و کارشناسان روابط بین الملل کمیته ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی و ادارات ورزش و جوانان، اساتید و دانشجویان مدیریت ورزشی، علوم سیاسی و روابط بین-الملل و ورزشکاران بودند. نمونه آماری به صورت هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (۱۶ نفر) تائید شد. پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (۹۵/۰) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار اس پی اس اس و پی ال اس استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر شرایط علی و زمینه ای و مداخله گر بر ارتقا دیپلماسی ورزشی (۳۴/۰)، (۳۷/۰) و(۲۷/۰) معنی دار بود. همچنین شرایط زمینه ای و مداخله گر بر راهبرد ها (۴۲/۰) و (۳۱/۰) و اثر ارتقای دیپلماسی ورزشی بر راهبردها (۳۵/۰) و راهبردها بر پیامدها (۷۰/۰) معنی دار بودند. در مورد وضعیت دیپلماسی ورزشی ایران هنوز مسیر پرچالشی در پیش است و دستگاه های ذینفع از یک نگاه جامع و استراتژیک و اجرای برنامه های راهبردی برای توسعه دیپلماسی ورزشی فاصله دارند. از این رو، با همکاری سازنده بین سازمان های اجرایی ورزش کشور و در دستور کار قرار دادن و استفاده از پتانسیل ورزش بین الملل توسط این سازمان ها، می توان به بهبود شرایط موجود و در نتیجه ارتقا دیپلماسی ورزشی ایران امیدوار بود.

روابط بین الملل, دیپلماسی ورزشی, ایران