تهیه نقشه کاربری اراضی با استفاده از داده های سنجنده + ETM ماهواره Landsat۷ (مطالعه موردی قسمتی از مراتع حوزه آبخیز طالقان)
عنوان مقاله: تهیه نقشه کاربری اراضی با استفاده از داده های سنجنده + ETM ماهواره Landsat۷ (مطالعه موردی قسمتی از مراتع حوزه آبخیز طالقان)
شناسه ملی مقاله: JR_IJRDR-16-2_002
منتشر شده در در سال 1388
شناسه ملی مقاله: JR_IJRDR-16-2_002
منتشر شده در در سال 1388
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین ارزانی - استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران،
خسرو میرآخورلو - مربی پژوهشی، بخش تحقیقات جنگل، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
سید زین العابدین حسینی - مربی دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی دانشگاه یزد
خلاصه مقاله:
حسین ارزانی - استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران،
خسرو میرآخورلو - مربی پژوهشی، بخش تحقیقات جنگل، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
سید زین العابدین حسینی - مربی دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی دانشگاه یزد
امروزه مراتع کشور، نیازمند مناسبترین و سریعترین روش تهیه اطلاعات و تلفیق آنها با یکدیگر برای برنامهریزی و مدیریت بهینه میباشد. دادههای رقومی ماهوارهای در سامانههای اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تلفیق آن با دادههای زمینی میتواند اطلاعات دقیق و بهتری را برای تصمیمگیریهای چند جانبه که عوامل مختلفی در آنها دخالت دارند، فراهم نماید. در این طرح، شناسایی انواع کاربریها با استفاده از داده های ماهواره لندست ۷ به منظور مشخص کردن موقعیت دقیق مکانی و سطح آنها در قسمتی از حوزه آبخیز طالقان انجام شد. به این منظور از داده های سنجنده +ETM ماهواره Landsat۷ ، فریم شماره ۰۳۵- ۱۶۵ که در تاریخ ۱۵ آوریل سال ۲۰۰۴ میلادی گرفته شده بود، مورد استفاده قرار گرفت. براساس مشاهده هیستوگرام دادهها، تجزیه و تحلیل آماری باندها و با توجه به اینکه باندهای ۳ و ۴ لندست دارای بیشترین بازتاب از سبزینه گیاهان میباشند، ترکیب باندی متداول ۴ ، ۳ و۲ برای روش طبقهبندی نظارت شده در نظر گرفته شد. در بازدیدهای میدانی و برداشت اطلاعات صحرایی ۸۶ پلات۲۲۵۰۰ مترمربعی مورد بررسی قرارگرفت. بعد از انجام مراحل پردازش، تفسیر، تجزیه و تحلیل دادههای ماهوارهای و تلفیق آن با اطلاعات مربوط به برداشتهای صحرایی، نقشه کاربری شامل ۴ طبقه کاربری (کلاس) به نامهای مرتع (اراضی دارای پوشش گیاهی بیش از ۵ درصد و غیر زراعی)، اراضی زراعی (زراعت سالانه و زراعت دائمی مثل باغها و غیره)، دیمزارهای رها شده و خاک لخت (اراضی صخره ای و فاقد پوشش گیاهی) استخراج گردید. براساس نتایج حاصل از ارزیابی صحت کلی نقشه (۶۵/۷۰ % ) و صحت طبقهبندی در طبقات مرتع، زراعت، خاک لخت و دیمزارهای رها شده به ترتیب ۸۱%، ۵۴%، ۸۱% و ۶۱% ارزیابی شد. در این تحقیق کارایی داده های ماهوارهای لندست ۷ برای تهیه نقشه کاربری اراضی جهت تسهیل در برنامهریزی مدیریت مراتع ازجمله طبقه بندی شایستگی مشخص گردید.
کلمات کلیدی: کاربری اراضی, داده های ماهواره ای, طبقه بندی, ارزیابی صحت, مرتع, طالقان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1634693/