واکاوی ظرفیت های مغفول مانده گردشگری عشایری در ناحیه رضوانشهر
عنوان مقاله: واکاوی ظرفیت های مغفول مانده گردشگری عشایری در ناحیه رضوانشهر
شناسه ملی مقاله: JR_JSNAP-2-1_010
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JSNAP-2-1_010
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرهاد جوان - دکتری گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
سیروس حجت شمامی - دانشجوی دکتری گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
خلاصه مقاله:
فرهاد جوان - دکتری گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
سیروس حجت شمامی - دانشجوی دکتری گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
مقدمه: ترکیب اجتماعی جامعه ایران را سه جمعیت متمایز شهری، روستایی و عشایری تشکیل میدهد. با توجه به این مهم که ایران با سابقه کهن دارای قومیتهای متفاوت است، در این راستا دارای بستر بسیار مناسبی برای برنامهریزی انواع گردشگری است و با توجه به اینکه از معدود کشورهایی است که کوچ همچون گذشته در آن جریان دارد و هنوز عشایر ایران سنتهای خویش را برپا میدارند، میتواند محمل مناسبی برای گردشگری عشایری باشد، در این میان قلمرو عشایری با جاذبههای طبیعی، منابع و پتانسیلهای سنتی، فرهنگی و زیستمحیطی، فرصت بزرگی در توسعه گردشگری عشایری، در ایران به شمار میرود.هدف پژوهش: هدف تحقیق حاضر، بررسی و واکاوی ظرفیتهای مغفول گردشگری عشایری ناحیه رضوانشهر میباشد.روششناسی تحقیق: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش کیفی و کمی میباشد، و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تئوری زمینهای و مدلهای FBMW, FARAS))، استفاده شد. همچنین جامعه آماری در پژوهش حاضر، شامل خبرگان گردشگری، عشایری و روستایی میباشند که بر اساس نمونهگیری هدفمند تعداد (۴۵)، نفر تعیین شدند..قلمروجغرافیایی پژوهش: شهرستان رضوانشهر، در شمال غربی ایران بین سواحل دریای خزر و رشته کوههای تالش قرار دارد و از دو بخش جلگهای و کوهستانی تشکیل شده است. این شهرستان از شمال به دریای خزر و شهرستان تالش، از غرب به شهرستان خلخال، و از جنوب به شهرستانهای صومعه سرا و ماسال و در نهایت از شرق با شهرستان بندرانزلی مرز مشترک دارد.یافتهها و بحث: یافتهها نشان میدهد که اقدامات لازم برای توسعه گردشگری عشایر، محصولات و تولیدات منحصر به فرد از سوی عشایر، فرهنگ ملموس و ناملموس عشایر، نیروی متخصص و بومی در بین عشایر برای توسعه گردشگری در رضوانشهر، از دیدگاه متخصصان مورد شناسایی قرار گرفته شد، در نهایت نتایج مدلهای فازی نشان داد، بین مقولات مطرح شده، محصولات و تولیدات منحصر بفرد از سوی عشایر با وزن نهایی ۳۵۰/۰، بیشترین میزان اهمیت را به خود اختصاص دادهاند.نتایج: شناسایی ظرفیتهای مغفول مانده گردشگری عشایری، بخشی از بازار گردشگری و منبعی برای اشتغال و درآمد است و راهبردی برای حفظ محیط زیست و فرهنگ سنتی عشایر و منبعی مکمل و متنوعساز در اقتصاد عشایر و در نتیجه سیاستی برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی جوامع عشایری ناحیه رضوانشهر قلمداد میشود.
کلمات کلیدی: ظرفیت های مغفول, گردشگری عشایر, ناحیه رضوانشهر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1635357/