منیره فئید - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی انزلی
امیر میمندی پور - پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری مرکز توسعه فناوریهای زیستی
محمد صیاد بورانی - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی انزلی
صاحبعلی قربانی - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی انزلی
جواد دقیق روحی - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی انزلی

این تحقیق در فاصله زمانی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ در بخش های بهداشت و بیماریها و ایستگاه غذای زنده پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی انجام گردید ماهیان در آغاز آزمایش دارای میانگین متوسط ۵/۰±۰/۵gودند پژوهش با دو تیمار آزمایشی ۲ گروه شاهد و به مدت ۲ ماه انجام شد تیمارهای آزمایش در دو غلظت (۳۰۰ میلی گرم پروبیوتیک در کیلوگرم و ۵۰۰ میلی گرم پروبیوتیک (در کیلوگرم بررسی شد و گروه شاهد جیره) پایه بدون باکتریهای (پروبیوتیک یا تیمار F و تیمار پروبیوتیک تجاری بود در طی دو ماه غذادهی شاخصهای رشد وزن کسب شده (WG) نرخ رشد ویژه (SGR) ضریب چاقی (CF) درصد افزایش وزن بدن (BWI) و ضریب تبدیل غذا بچه قزل آلای رنگین کمان در مقایسه با گروه شاهد فاقد پروبیوتیک تعیین گردید نتایج این پژوهش نشان داد اگرچه با افزودن باکتریهای اختصاصی به جیره غذایی قزل آلای رنگین کمان اختلاف معنی داری در شاخصهای رشد نظیر ضریب تبدیل غذایی ضریب رشد ویژه و افزایش وزن مابین تیمارها مشاهده شد اما در ضریب چاقی تیمارها اختلاف معنی داری نداشتند تیمار A نسبت به سایر تیمارهای پروبیوتیک و تیمار شاهد نتایج بهتری داشت جیره های غذایی حاوی پروبیوتیک توانایی بهبود شاخص های رشد در قزل آلا را دارند.

پروبیوتیک، رشد قزل آلا ، تیمار