هادی خانیکی - عضو هیئت علمی گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
مصطفی رهبر - دانشجوی کارشناسی ارشد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی

مقاله حاضر حاصل مطالعهای درباب ارتباطات میانفردی و بررسی نقش آن در مشارکت سیاسی و مقایسه تاثیر ارتباطات میانفردی و رسانهها در انتخابات است. به این منظور، نظریه جریان دومرحلهای ارتباطات لازارسفلد، که رابینسون آن را تکمیل و اصلاح کرده است، مبنا قرار گرفت. براساس نظریه رابینسون، جامعه دستکم به سه بخش رهبران، پیروان و افراد غیرفعال تقسیم می شود و جریان اطلاعات انتشاریافته از سوی رسانه همه بخش ها ی جامعه را تحت تاثیر قرار میدهد. علاوهبرآن، اطلاعات ونفوذ از رهبران به پیروان جریان مییابد. نمونه آماری این مطالعه ۸۴۰ نفر تعیین شد که با روش پیمایش و تکنیک مصاحبه ساختمند، دادهها از مناطق ۲۲ گانه شهر تهران در انتخابات مجلس « ارتباطات میانفردی » جمعآوری شدند. طبق نتایج به دست آمده شورای اسلامی در سال ۹۰ قویتر و موثرتر از رسانه ه ای جمعی بوده است. علاوه براین، شهروندان در این تحقیق براساس ارتباطات میان فردی در رفتار سیاسی به پنج دسته فردگرا، منفعل، پیرو، رهبر و گفتوگویی تقسیم شدند و مشارکت سیاسی و مصرف رسانه ای هریک بررسی شد.

ارتباطات میان فردی, رسانه, رهبران افکار, مشارکت سیاسی