مژگان سلطان ویس - کارشناسی علوم تربیتی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیجار و آموزگار ابتدایی پایه دوم و چهارم روستای حسن تیمور

منظور از آموش چندپایه موقعیت هایی است که در آن دانش آموزان از نظر سن و توانایی متفاوت هستند و همهدر یک کلاس آموزش می بینند. در این راستا زیربنای هر آموزش را فلسفه های آموزشی تشکیل می دهند. تدریسچندپایه ای نیز دارای مبانی فلسفه ای ویژه ای است که از ادبیات آن به وجود آمده است و به دلیل پراکندگی قابل توجهعقاید نمی توان دیدگاه ها و نظرات را به کشورهای خاصی نسبت داد، ولی با اندکی بررسی متوجه میشویم که فلسفههای آموزشی حاکم بر کلاسهای چندپایه بر روی یک طیف قرار دارند که از طریقی با اعتقاد شدید به مراحل رشد وتئوری های آمادگی جسمی و ذهنی رو به رو است که اجرای صحیح آموزش را محدود به سن و پایه تحصیلی می نماید واز طرف دیگر با دیدگاه نامحدود بودن ظرفیت یادگیری و هر چیزی را به هر کسی میتوان یاد داد، برخورد می کند.ایجاد همسویی و توافق بین این دو دیدگاه کاملا مغایر که هر کدام در جای خود ارزشمند است، حساسیت فلسفه حاکمبر اداره و تدریس در کلاسهای چندپایه، ضرورت توجه به وضعیت این کلاسها در ابعاد نیروی انسانی، فضای آموزشی،مزایای تخصصی، امکانات رفاهی و غیره را چند برابر میکند. با توجه به وسعت و گستردگی دوره ابتدایی مخصوصا درمناطق محروم و صعب العبور روستایی و غیره افزایش کلاس های چندپایه اجتنابناپذیر است؛ زیرا زمان تدریس و حجمکار آموزش در کلاس های چندپایه بسیار بیشتر از کلاس های تک پایه (عادی) می باشد. به منظور برقراری عدالت آموزشنیز شایسته است که به تدریس چند پایه ای به عنوان شکل خاصی از آموزش نگاه کنیم و روش ها و شیوه هایی را کهمعلمان چندپایه بهتر و مناسبتر میتوانند در کلاس درس برای اثربخشی بهتر به کار ببرند، ابلاغ و ارائه دهیم. چونمسئولان، مدیران و راهنما معلمان در کلاس های درس به خصوص چندپایه ها مسئول هستند. بنابراین هدف از اینپژوهش کاربرد راهبردها و روشهای آموزش مناسب دروس مختلف در کلاس های درس چندپایه می باشد.

روشهای آموزش، دروس مختلف، مناسب، کلاس، چندپایه