سعید کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدمهدی سعادت پور - استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان

جداسازی پایة سازه‌ها از زمین جهت تضعیف اثر حرکت زلزله بر روی سازه بخصوص در سازه‌های نامتقارن، به عنوان یک روش عملی و موثر، مورد تأیید محققان مهندسی زلزله است. در این تحقیق سعی شده است که رابطة اندرکنش برش-پیچش یک سطح لغزنده با کمک گیری از حل اجزاء‌محدود استخراج گردد تا در کاربردهای عملی این روش به عنوان سطح تسلیم حرکت صلب-پلاستیک سطح لغزشی مورد استفاده قرار گیرد. سطح تسلیم تابع شکل سطح لغزنده بوده و برای یک شکل خاص، مثلا مستطیل، تابع نسبت ابعادی مقطع است. با توسعة یک برنامة رایانه‌ای و حل یک سازة یک طبقة نامتقارن متکی بر پایه لغزشی تحت تحریک زلزله، جوابهای حاصل از کاربرد منحنی برش-پیچش با جوابهای حاصل از کاربرد سطح تسلیم دایره‌ای مقایسه می‌گردد. مزیت دستیابی به منحنی برش-پیچش برای اشکال مختلف پایة لغزشی یک سازه، امکان آنالیز دینامیکی چنین سازه‌هایی با حجم نسبتاً پایین محاسباتی در مقایسه با کاربرد مستقیم یک شبکة اجزاء‌محدود به منظور مدل کردن پایة سازه می‌باشد

سازة نامتقارن، جدا سازی لرزه ای، لایة لغزشی، اندرکنش برش-پیچش