مدیریت مشارکت شهروندان در بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری؛ مطالعه موردی محله سرتپوله شهر سنندج

آنچه مسلم است این است که تمامی اقداماتی که به منظور بهسازی و نوسازی و یا بازسازی در سطح شهرها و محلات صورت میگیرد، نهایتا در خدمت شهروندان قرار میگیرد و کسانی که زندگی روزمره خود را در محلات احیا شده سپری خواهند کرد و از مزایا و مضرات طرحهایی که در بسیاری موارد به آنها تحمیل شده در حالی که خود نقشی در رد با قبول نمودن آنها نداشته اند، شهروندان و ساکنان این محلات هستند.بنابراین شایسته است که مداخلات طراحانه در این بافتها کاملا آگاهانه و اقدامات لازم با حمایت و پشتیبانی شهروندان صورت گیرد تا منجر به رضایت شهروندان و استقرار ساکنان بومی در محلات گردد.در این نوشتار تلاش میگردد با ملحوظ داشتن سیاستهای مشارکت جویانه مردمی و نه آمرانه و اولتیماتوم واری که از سوی سازمانها و ارگانهای ذیربط دیکته میگردد، اجرای نظرات ساکنان بافتهای فرسوده را در راس امور قرار داده و از مساعدتها و تواناییهای آنها در زمینه باز زنده سازی محل سکونتشان، بهره گرفته شود و نیز راهکارها و سیاستهایی پیشنهاد گردد که علاوه بر افزایش توان مشارکتی شهروندان به نوسازی بافتهای فرسوده با تاکید بر شاخصهای اجتماعی، فرهنگی و بومی محلات توجه ویژهای گردد.به همین منظور تعداد ۱۵۰ پرسشنامه بین شهروندان محلی تکمیل و ارزیابی شده است.روش تحقیق در پژوهش حاضر ترکیبی است از روشهای اسنادی، میدانی و تحلیلی و روش نمونه برداری، روش تصادفی است که با استفاده از پرسشنامه صورت میگیرد.ابزار تجزیه و تحلیل آماری SPSS میباشد. بطور کلی هدف این نوشتار یافتن نوعی از مشارکت در خصوص مداخله در بافتهای فرسوده شهری است و روشی که از آن طریق بتوان شهروندان را به مشارکتی پویاتر ترغیب نمود .نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان میدهد که باید در نحوه اجرای طرحهای احیای شهری بازنگری و مشارکت به عنوان عاملی مهم در پایداری طرحها در نظر گرفته شود.