الهام خسروی پور - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی ، گرایش مدیریت منابع انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، خوزستان

تمامی سازمانها برای دستیابی به دو هدف اساسی خود یعنی بقا و توسعه به تغییر و تحول در ساختار، فناوری، نیروی انسانی و وظایف خود نیازمندند. سازمان به عنوان یک سیستم باز باید از تغییر و تحولات محیط خارجی آگاه شده، خود را با آنها تطبیق دهد، با ایجاد آمادگی برای تغییر در پاسخگویی به خواسته های محیط تواناتر شود و به جای بکارگیری شیوه های تکراری و یا منسوخ گذشته از روش های جدید برای انجام امور بهره گیرد. از مقاومت در برابر این تغییر و تحولات محیطی با عنوان اینرسی سازمانی نام برده می شود که مانعی مقابل تغییر سازمانی و تحول کارآمد بوده و عامل ناتوانی سازمان برای ایجاد تغییرات داخلی در مواجهه با تغییرات خارجی خصوصا در کشورهای در حال توسعه است . کاهش سکون، بی -تحرکی یا اینرسی سازمانی به افزایش انعطاف پذیری و چابکی ، بروز خلاقیت و نوآوری و حل مسایل به روش های خلاقانه منجر می شود. مقاله حاضر که به شیوه ی مروری و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی تهیه شده تلاش دارد به تشریح مفهوم اینرسی سازمانی ، ابعاد و عوامل موثر بر آن و همچنین اثر آن بر مقاومت نسبت به پذیرش تغییرات و اعمال تغییر سازمانی بپردازد.

اینرسی ، اینرسی سازمانی ، تغییر سازمانی ، سازمان، نوآوری، چابکی ، انعطاف پذیری