سیدجواد یامی - کارشناسی ارشد ، روانشناسی تربیتی ، دانشگاه سیستان و بلوچستان ، اداره آموزش پرورش شهرستان نصرت آباد

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی پرورش مثبت اندیشی بر شاد زیستی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان است . روش پژوهش آزمایشی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی پسر دوره اول متوسطه ناحیه ۱ زاهدان در سال تحصیلی ۱۴۰۱ تشکیل دادند. از میان آنها ۴۰ نفر از دانش آموزان پسر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله انتخاب شدند و در دو گروه یک گروه کنترل و یک گروه آزمایش (پرورش مثبت اندیشی ۲۰ و ۲۰ نفر کنترل) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای، تحت آموزش مثبت اندیشی قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های انگیزش پیشرفت هرمنس ، و شادکامی آکسفورد و ثبت اطلاعات دموگرافیک استفاده شدند. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که پرورش مثبت اندیشی تاثیر معناداری بر افزایش شاد زیستی دانش آموزان داشت (۰۰۱/۰.(p = < همچنین نتایج نشان داد که پرورش مثبت اندیشی تاثیر معناداری بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان پسر داشت .(۰۰۱/۰.(p = < به توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که برای افزایش انگیزش پیشرفت و شادکامی دانش آموزان می توان از پرورش مثبت اندیشی استفاده کرد.

پرورش مثبت اندیشی ، انگیزش پیشرفت ، شادکامی ، دانش آموزان