بررسی رابطه توانمندسازی روانشناختی و اثر بخشی سازمانی در کارکنان شهرداری منطقه ۳

هدف از تحقیق حاضر ارائه مدل علی توانمندسازی روانشناختی در کارکنان شهرداری منطقه ۳ می باشد. توانمندسازی روانشناختی ، مفهومی جدید است که هم اکنون نظر بسیاری از اندیشمندان مدیریت را به خود جلب کرده است . روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است . برای این هدف ، نمونه ای هدفمند با روش جدول مورگان انتخاب شد. از پرسشنامه های پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی کارکنان وتن و کمرون (۱۹۹۸) و پرسشنامه اثر بخشی سازمانی پارسونز استفاده شد. در هنگام توزیع پرسشنامه ها و جمع آوری داده های آماری ۳۰۱ نفر کلیه سوالات هر دو پرسشنامه را پاسخ داده ها و داده های جمع آ وری شده از طریق آنها در نرم افزار spss مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت . برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون و همچنین همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج بررسی داده ها نشان داد بین توانمندسازی روانشناختی و اثربخشی سازمان رابطه معنادار و مثبت وجود دارد .در واقع این بدان معناست که توانمندسازی روانشناختی در تمامی مولفه های اثربخشی اثرگذار است . در واقع توانمندسازی روانشناختی در کارکنان شهرداری منطقه ۳ تهران بر اثربخشی سازمانی آنها اثرگذار است و اگر توانمندسازی روانشناختی در کارکنان را بالا ببریم اثربخشی آنها نیز افزایش خواهد یافت .