بررسی تحلیل و ارزیابی راهکارهای مدیریتی و برنامه ریزی ایمنی در کنترل حمل و نقل وترافیک شهری در شهر شیراز

حمل ونقل و جابجایی از جنبه های اصلی حیات شهری است و ساماندهی حمل ونقل در جهت پیشگیری از هزینه ی هنگفتی که به دلیلناکارآمدی و ضعف حمل ونقل شهری وارد می آید، از نیازهای اولیه ی هر شهرسالم و خوب به شمار می آید . وجود مشکلات ترافیکی درمحدوده ی مرکزی شهرها مسئله ای است که متاسفانه توسط مدیریت-شهری توجه لازم به آن نمی شود، این درحالی است که مشکلترافیک، ضربه ها و لطمه های جبران ناپذیری به اقتصاد شهر و کشور می زند، از طرف دیگر این معضل باعث برهم خوردن وضعیت محیطزیست شهرها، ایجاد انواع آلودگی ها در سطح شهر، اتلاف وقت شهروندان و به طورکلی پایین آمدن کیفیت زندگی می گردد . شهرشیرازازجمله شهرهایی است که هماکنون به دلیل رشد و گسترش سریع تراکم جمعیت، افزایش چشمگیر وسایل نقلیه،وضعیت نامطلوب معابر و غیرهبا بسیاری از پدیده های ترافیکی درگیر می باشد که این امر لزوم مدیریت و ساماندهی حمل ونقل و ترافیک در این شهر را ضروری ساخته است.این پژوهش در راستای برنامه ریزی و ساماندهی حمل ونقل و ترافیک بافت مرکزی شهرها، به روش توصیفی- تحلیلی وبه صورت مطالعه یاسنادی به ارائه ی راهکارهای عملی و کاربردی نظیر اصلاح هندسی تقاطع ها و معابر، خط کشی های گذرگاه عابرپیاده، شناسایی موقعیتتقاطع های چراغ دار و به طورکلی ایمن سازی و سرعت بیشتر تردد عابرین پیاده و وسایل نقلیه در سطح محدوده ی مرکزی شهرشیراز درعرصه های تصمیم سازی جهت برنامه ریزی وساماندهی حمل و نقل و ترافیک بافت مرکزی شهر شیراز پرداخته شده است. شیراز شهری عرصه های تصمیم سازی جهت برنامه ریزی وساماندهی حمل و نقل و ترافیک بافت مرکزی شهر شیراز پرداخته شده است. شیراز شهریتک هستهای بوده و بر اساس مطالعات انجام شده مشخص شد که حمل ونقل این شهر و شیوههای سفر در آن با شاخص های حمل ونقل پایدارفاصله دارد. هدف حمل ونقل پایدار هرگز حذف هیچیک از شیوه های سفر نبوده، بلکه فراهم آوردن امکانات و زیرساختها و تشویق به استفادهاز شیوه های پایدارتر و به حداقل رساندن استفاده از شیوههای ناپایدار می باشد؛ و در نتیجه سعی می شود مناسب ترین ترکیب شیوه های حمل ونقلدر آن ارائه گردد