محمد نجفی - استادیار، مهندسی هوافضا، پژوهشگاه هوافضا، تهران، ایران
پیمان غلامی - دانشجوی دکترای مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

هدف از این مقاله توسعه مدلی برای رشد قابلیت اطمینان با توزیع نرمال براساس فرایند پواسون ناهمگن است. برای این منظور ابتدا چارچوب مدل سازی فرآیند پواسن ناهمگن برای معادله رشد قابلیت اطمینان با فرض توزیع نرمال برای خرابی داده ها استخراج گردیده و معادلات مربوط به رشد قابلیت اطمینان مبتنی بر فرایند پواسن ناهمگن با توزیعی نرمال به دست می آید. سپس برای ارزیابی مدل قابلیت اطمینان مذکور با داده های خرابی، از تکنیک تخمین حداکثر درست نمایی برای برآورد پارامتر موثر در رشد قابلیت اطمینان استفاده شده است. برای تخمین پارامترهای قابلیت اطمینان، از روش های تکرار امید ریاضی _ بیشینه کردن برای حل معادلات حاصل از برآورد حداکثر درست نمایی مورد استفاده قرار گرفته است. در نهایت، مدل پیشنهادی با پیاده سازی بر روی داده های خرابی یک سیستم هوافضایی نشان می دهد که رویکرد حاضر در مقایسه با مدل های پایه رشد قابلیت اطمینان دارای دقت بالایی بوده و فرایند رشد و یا زوال قابلیت اطمینان سیستم را با دقت بالایی شبیه سازی می کند.

رشد قابلیت اطمینان, فرآیند پواسن ناهمگن با توزیعی نرمال, برآورد حداکثر درست نمایی, تابع درست نمایی