حمیدرضا گشایشی - دانشیار، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
سید سینا ادیبی طوسی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
مهران رستمی - کارشناس ارشد تبدیل انرژی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران
احسان جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد تبدیل انرژی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران

مطالعه حاضر با هدف استفاده از اکسید گرافن (GO) با غلظت حجمی با درصد وزنی ۲/۰، ۴/۰، ۶/۰  در پارافین، به عنوان مواد تغییر فاز دهنده (PCM)، برای بهبود بهره­وری آب شیرین کن خورشیدی متمرکز شده­است. افزودن اکسید گرافن به پارافین، دمای ذوب را کاهش می­دهد. آب شیرین کن که در آن از پارافین و اکسید گرافن استفاده شده­است دارای ۲۵% فاکتور خنک کاری در مقایسه با آب شیرین کن خورشیدی می­باشد کهبآ    تنها با پارافین کار می­کنند. عدد ناسلت بدست آمده در زمان ذوب بیانگر این است که انتقال گرمای جابجایی آزاد در منطقه ذوب آب شیرین کن با افزودن اکسید گرافن با درصد وزنی مناسب در PCM در مقایسه با حالتی که پارافین به تنهایی PCM استفاده شده­است، افزایش یافته­است. همچنین افزایش دمای دیواره بالایی که گرم­تر است(Th)، موجب افزایش عدد ناسلت می­شود. در نهایت، یک معادله تجربی برای ارتباط میان عدد ناسلت متوسط به عنوان تابعی از عدد رایلی (Ra)، عدد استفان ((Ste، فاکتور سرمایش (Sb) و عدد فوریه (Fo) ارایه شده­است. این رابطه نشان می­دهد که افزایش عدد ناسلت رابطه معکوس با عدد فوریه دارد.

آب شیرین کن خورشیدی, مواد تغییر فازدهنده, مطالعه تجربی, اکسید گرافنن