هدایت اله درویشی - جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مریم سجودی - جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، تهران، ایران

الگوی یکپارچه درونزای منطقهای دارای پیامدهای مکانی فضایی مطلوب و سببساز توسعه متوازن و متعادل منطقه ای در ابعاد مختلف است. با توجه به کاربردی بودن اهداف نوشتار حاضر، بررسی پیامدهای مکانی فضایی برگرفته از الگوی یکپارچه درون زای توسعه منطقه ای مورد نظر این پژوهش است. با این توصیف سوال راهبردی این است که الگوی یادشده چه آثار و پیامدهایی داشته است. برای پاسخ به سوال پژوهش، از استراتژی قیاسی مبتنی بر روششناسی کمی استفاده شد. در این زمینه، جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان و نخبگان علمی اجرایی در استان لرستان (شهرستان سلسله) بود که با استفاده از شیوه سیستماتیک و مبتنی بر منطق نمونهگیری تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش گردآوری داده ها به صورت میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه و همچنین ابزار تحلیل دادهها با استفاده از روش استنباطی مبتنی بر شاخصهای برازش مدل اندازهگیری و مدل ساختاری و بهره گیری از نرم افزار smart PLS بود. نتایج پژوهش نشان داد شاخصهای مدل اندازهگیری «الگوی یکپارچه درون زا» و «تحول فضایی» تاییدکننده مدل اندازهگیری پژوهش است. در مدل ساختاری پژوهش، صحت رابطه بین متغیرهای ساختاری/ مکنون پژوهش بر اساس آماره T-value مورد سنجش و صحت این رابطه مورد تایید قرار گرفت. افزون بر این، مبتنی بر ضریب تعیین (R۲) و معیار اندازه تاثیر شدت (F۲) شدت و اثر رابطه بین متغیر «الگوی یکپارچه درون زا» و «تحول فضایی» تایید شد. همچنین شاخص برازش کلی مدل (GOF) نشان میدهد مدل دارای برازش قوی است و داده ها تاییدکننده مدل تجربی پژوهش اند.

الگوی درون زا, توسعه منطقه ای, تحول فضایی, سلسله