یونس حیاتی قرخلو - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد واحد شاهین دژ
خدیجه عابدی اغول بیگ - کارشناسی روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور بیجار

مدیریت فرهنگی در مدارس می تواند بسیار مهم باشد. از آنجایی که اکثر اعضای یک جامعه مدرسه از فرهنگ مثبت تری بهره مند خواهند شد و عوامل فرهنگی به طور قابل توجهی به حالات عاطفی مانند شادی و ناراحتی یا رضایت و نارضایتی کمک می کنند، مفهوم فرهنگ مدرسه مثبت تر به خودی خود به ندرت بحث برانگیز است. به همین دلیل، بحث ها تمایل دارند (اگر اصلا مطرح شوند) در پاسخ به پیشنهادهای اصلاحی خاص، نه در جهت هدف کلی بهبود فرهنگ مدرسه. با این حال، با توجه به اینکه ناکارآمدی سازمانی طبیعتا یک الگوی ریشه دار از رفتارها، نگرش ها و باورهای اغلب ناخودآگاه است که مانع از تغییر و پیشرفت سازمانی می شود - و از آنجا که انسان ها می توانند عمیقا به احساسات و رفتارهایی وابسته شوند که ممکن است آنها را کمتر خوشحال کند، تحقق یافته، سازنده یا موفق - تلاش برای اصلاح فرهنگ مدرسه ممکن است با مقاومت بیشتری روبرو شود، انتقاد یا جنجال در مدارسی که بیشترین نیاز را به اصلاحات فرهنگی دارند. در سال های اخیر مشکلات مربوط به فرهنگ مدارس به عنوان دلایل تعطیلی مدارس و یا اخراج درصد قابل توجهی از اعضای هیئت علمی عنوان می شود. در این موارد، «فرهنگ مدرسه» ممکن است به نقطه اشتعال در بحث های بزرگتر درباره سیاست ها و استراتژی های اصلاح مدرسه تبدیل شود. در این پژوهش به بررسی مدیریت فرهنگی و چالش های پیش روی آن می پردازیم.

مدیریت فرهنگی، مدیریت مدرسه، فرهنگ مدرسه، آموزش و پرورش