مائده زمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه علم و صنعت ایران
محمد فصیحی دستجردی - دانشیار، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه علم و صنعت ایران

با افزایش نگرانیها به دنبال آلودگی محیط زیست در اثر انباشت پلاستیکها و پلیمرهای زیستتخریب ناپذیر، توجه به پلیمرهای زیست تخریب پذیر افزایش یافته است. پلی(لاکتیک اسید) یکی از مورد توجه ترین پلیمرها در این دسته است. علی رغم خواص قابل قبول این پلیمر، برخی کاستیها استفاده از آن را محدود کرده است. در مطالعه پیش رو، آمیزه سازی این پلیمر با نشاسته ترموپلاستیک به سبب رفع این کاستیها انجام شد. ابتدا نمونه های نشاسته ترموپلاستیک با استفاده از اکسترودر تهیه شدند؛ سپس با ترکیب این دو پلیمر به همراه نرم کننده پلی( اتیلن گلایکول-(۴۰۰ در مخلوط کن داخلی، آمیزه ها تولید شدند. با انجام آزمون کشش و همچنین ثبت تصویر توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، خواص آمیزه ها مورد بررسی قرار گرفت. در انتها آمیزه حاوی ۲۰ درصد وزنی نشاسته ترموپلاستیک و ۲۰ phr نرم کننده پلی(اتیلن گلایکول-(۴۰۰ به عنوان آمیزه بهینه انتخاب شد.

زیست تخریب پذیر، پلی(لاکتیک اسید)، نشاسته ترموپلاستیک، خواص مکانیکی، مورفولوژی.