سعید شبرنگ - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حوضه های رسوبی و نفت، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
احسان ده یادگاری - استادیار گروه زمین شناسی، گروه حوضه های رسوبی و نفت، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدحسین آدابی - استاد گروه زمین شناسی، گروه حوضه های رسوبی و نفت، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

به منظور ارزیابی پتانسیل هیدروکربن زایی سازند گرو در برش سطح الارضی الیگودرز، آنالیزهای پتروگرافی آلی و پیرولیز راک ایول برروی نمونه های سنگ منشا انجام شد. بدین ترتیب تعداد ۱۵ نمونه تحت مطالعات میکروسکوپ نور عبوری، انعکاسی و فلورسانس و همچنین تعداد ۱۲ نمونه تحت پیرولیز راک ایول VI قرار گرفتند. در نور عبوری ماسرال های گروه مواد آلی آمورف و معادل آن ها در نور انعکاسی، بیتومینیت تشخیص داده شد، همچنین خصوصیات فلورسانسی نمونه ها پایین بوده که نشان دهنده حضور کروژن نوع II در سازند گرو است. با توجه به اینکه محیط ته نشست سازند گرو عمیق بوده است و ورود مواد آلی خشکی وجود نداشته لذا به دلیل عدم وجود ماسرال ویترینایت، استفاده از مقادیر انعکاس ویترینایت (VRo%) در ارزیابی بلوغ حرارتی مواد آلی میسر نشد. بنابراین، به منظور ارزیابی بلوغ حرارتی از پارامتر شاخص دگرسایی حرارتی (TAI) و انعکاس بیتومن جامد (BRo%) استفاده شد که غالبا بیانگر اوایل تا اواسط مرحله ی بلوغ حرارتی (پنجره نفتی) مواد آلی و کروژن نمونه ها در سازند گرو است. با توجه به پارامتر های به دست آمده از پیرولیز راک ایول و نمودار های مربوطه، کمیت مواد آلی نمونه های مدنظر در بازه ی خوب تا بسیار خوب قرار دارند که از نظر کیفیت، کروژن نوع II و II/III را نشان می دهند. همچنین مقدار شاخص پتانسیل منشا (SPI) محاسبه شده در این برش برابر با m ton/m۲ ۳۸/۱۹ بوده که بیانگر شاخص پتانسیل منشا بالای سازند گرو است.

پیرولیز راک ایول , پتروگرافی آلی , بلوغ حرارتی , انعکاس بیتومن جامد , سازند گرو