سمیه کاظمیان

در این پژوهش به بررسی میزان خوددرمانبخشی زوجین و رابطه آن با عامل عمومی شخصیت پرداخته شده است. جامعه این تحقیق شامل تمامی دانشجویان متاهل دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی که تعداد آنها 166 نفر و مشغول به تحصیل در دانشکده مذکور بودند. با توجه به حجم کم جامعه از تمام دانشجویان دانشکده به شیوه سرشماری استفاده شد و کل جامعه مورد نظر در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار این پژوهش عبارتنداز: پرسشنامه پنج عامل شخصیت نئو NEO-FFI پرسشنامه محقق ساخته خوددرمانبخشی زوجین. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی استفاده شد و نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که همبستگی معناداری بین میزان خوددرمانبخشی زوجین و عامل عمومی شخصیت وجود دارد.

خوددرمانبخشی زوجین ، عامل عمومی شخصیت