یوسف ولی پور
مهوش رقیبی
صلاح الدین اسمعیلی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط رگه های شخصیت (روان رنجورخویی، برونگرایی، گشودگی به تجربه، دلپذیر بودن و با وجدان بودن) با پیشرفت تحصیلی انجام شد. روش: روش پژوهش مقطعی گذشته نگر با طرح همبستگی بود به همین منظور تعداد 140 دانشجوی دختر با روش نمونه گیری در دسترس از بین دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اردبیل مورد مطالعه قرار گرفتند. برای سنجش رگه های شخصیت از فرم کوتاه 60 سوالی NEO‐FFI کاستا و مک کری، 1992 ) استفاده شد و معدل کل ه عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که پیشرفت تحصیلی بدون رابطه معنادار با رگه های روان رنجور خویی، برونگرایی و گشودگی با رگه های با وجدان بودن و دلپذیر بودن ارتباط مثبت دارد. نتایج رگرسیون گام به گام مشخص کرد تنها دو رگه با وجدان بودن و برونگرایی در دو گام 8.71 درصد واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کردند. نتایج بر مبنای نظریه رگه های شخصیتی مورد بحث قرار گرفت.

پیشرفت تحصیلی، شخصیت، رگه های پنجگانه