مهتا اسکندرنژاد - دانشیار رفتارحرکتی، گروه رفتارحرکتی، دانشکده تربیتبدنی و علومورزشی دانشگاه تبریز، ایران
شمیله عبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشد حرکتی، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، ایران

هدف از این پژوهش مقایسه هیجان خواهی دربین ورزشکاران تیمی و انفرادی دختر بود. روش پژوهش حاضر توصیفی ازنوع علی مقایسه ای میباشد. جامعه آماری کلیه ورزشکاران ورزش تیمی والیبال و ورزش-های انفرادی شامل: بدنسازی، کیک بکس، دوومیدانی، شنا، تکواندو، کاراته، تنیس خاکی، پارکور، تی آر-ایکس، بدمینتون بود. برای این منظور تعداد ۵۰نفر بازیکن ورزش تیمی و ۴۵ نفر بازیکن ورزشهای انفرادی به صورت دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه هیجان ورزشی (جونز و همکاران، (۲۰۰۵ استفاده شد. پس از تحلیل داده ها بامقدار تی مستقل نشان دادکه تفاوت معناداری در هیجان ورزشکاران انفرادی و تیمی وجود ندارد. نتایج تحلیل داده ها نشان دادکه بیشتر افراد دارای میزان هیجان متوسط میباشند.

هیجان، ورزش تیمی و انفرادی، عملکرد