محمد مختاری - دانشجو دکتری، مهندسی مکانیک- ساخت و تولید، دانشگاه سمنان
وحید عابدینی - استادیار، مهندسی مکانیک- ساخت و تولید، دانشگاه سمنان
محمد آزادی - دانشیار، مهندسی مکانیک- خودرو، دانشگاه سمنان

فرآیند سوراخکاری استخوان در جراحی های ارتوپدی کاربرد فراوان دارد. نیروهای برشی ایجاد شده توسط ابزار برش به منظور جلوگیری از اعمال نیروی زیاد به استخوان و جلوگیری از شکست آن باید کنترل گردد. در این پژوهش به بررسی پارامترهای موثر در فرآیند سوراخکاری استخوان جهت به حداقل رساندن نیروی محوری وارد به استخوان در طی فرآیند سوراخکاری پرداخته شده است . پارامترهای موثر شامل سرعت پیشروی ، قطر ابزار و سرعت دورانی ابزار برش می باشد. در این پژوهش با مدل سازی پارامترهای موثر با استفاده از روش پاسخ سطح به پیش بینی نیروی برش محوری پرداخته شده است . در این پژوهش اثر پارامترهای مختلف ورودی به صورت جداگانه و برهم کنش آن ها با یکدیگر بر روی نیروی محوری بررسی گردیده است . با مقایسه نتایج حاصل از مدل سازی و آزمایش های تجربی ، مدل ارائه شده می تواند تخمین خوبی از رفتار نیرو ارائه نماید. شرایط بهینه که منجر به حصول حداقل نیرو در سوراخکاری می شود مربوط به نرخ پیشروی ۵۰ میلیمتر بر دقیقه و سرعت دورانی ۲۵۰۰ دور بر دقیقه و ابزار برشی با قطر ۵/۲ میلیمتر می باشد.

نیروی محوری ، سوراخکاری استخوان، نکروز، روش پاسخ سطح