مریم ذاکری - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
کامران پاشایی فخری - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
پروانه عادل زاده - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران

کشمکش در یک اثر ادبی، زمینه ایست که لحظات مهم و اساسی واقعهای را به هم پیوند میدهد و علتوجودی و اهمیت آن را نشان میدهد. کشمکش نوعی موقعیت است که براساس آن بحران پدیدار میشود، گسترش و به اوج میرسد و خود مبنایی میشود تا کشمکش بعدی از آن ناشی شود. بررسی خسرو و شیرین نظامی یکی از مهمترین آثار در زمینه کشمش میباشد. ضرورت این پژوهش آن است که نشان دهیم کشمکشها در خسرو و شیرین باعث نزدیک شدن نسل امروز به واقعیتهایی میشود که در زندگی روزمره رخ میدهد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی میباشد. نگارنده سعی دارد به این سوال پاسخ دهد که کدام یک از کشمکشها در منظومه خسرو و شیرین بیشترین بسامد را دارد و علت به کار بردن نظامی از این کشمکشها چیست؟ نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که نظامی در منظومه خسرو و شیرین از کشمکشهای آدمی بر ضد طبیعت، سرنوشت، بر ضد آدمی، خود، جامعه استفاده کرده و بسامد کشمکش آدمی بر ضد سرنوشت و کشمکش آدمی بر ضد خود بیشتر است.

کشمکش، خسرو و شیرین، نظامی گنجوی، ادبیات فارسی.