بررسی سمیت و اثرات رفتاری ایندوکساکارب، ولیام تارگو و پروفنوفوس روی زنبور پارازیتوئیدHabrobracon hebetor در شرایط آزمایشگاهی
عنوان مقاله: بررسی سمیت و اثرات رفتاری ایندوکساکارب، ولیام تارگو و پروفنوفوس روی زنبور پارازیتوئیدHabrobracon hebetor در شرایط آزمایشگاهی
شناسه ملی مقاله: JR_ARPP-12-1_001
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_ARPP-12-1_001
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
اکرم احمدی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز. تبریز. یران.
موسی صابر - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز. تبریز. یران.
صمد وجودی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز. تبریز. یران.
خلاصه مقاله:
اکرم احمدی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز. تبریز. یران.
موسی صابر - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز. تبریز. یران.
صمد وجودی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز. تبریز. یران.
زنبورهای جنسHabrobracon از مهمترین پارازیتوئیدهای تعدادی از آفات بالپولکی میباشند. کارایی پارازیتوئیدها میتواند به وسیله کاربرد حشرهکشها تحت تاثیر قرار گیرد. جهت استفاده توام عوامل کنترل زیستی و شیمیایی در مدیریت آفات، شناخت اثر و انتخابی بودن آفتکشها بر روی عوامل کنترل زیستی ضرورت دارد. در این بررسی، اثر کشندگی و غیرکشندگی حشرهکشهای ایندوکساکارب، ولیامتارگو و پروفنوفوس روی مراحل مختلف زیستی و برخی پارامترهای رفتاری این پارازیتوئید مورد بررسی قرار گرفت. غلظت توصیه شده مزرعهای حشرهکشهای ولیامتارگو و پروفنوفوس باعث ایجاد مرگومیر ۱۰۰ درصد روی حشرات کامل شدند. مقادیر LC۵۰ حشرهکشهای ایندوکساکارب، ولیامتارگو و پروفنوفوس بر روی حشره کامل به ترتیب ۵/۱۷۲، ۴/۴ و ۹/۲ میلیگرم ماده موثره بر لیتر بود. نتایج نشان داد در بین ترکیبات مورد آزمایش، پروفنوفوس بالاترین سمیت را روی حشرات کامل داشت. غلظتهای توصیه شده مزرعهای ایندوکساکارب و ولیامتارگو روی مراحل نابالغ زنبور پارازیتوئید سمیت پایینی داشتند. اثر LC۳۰حشرهکشهای مذکور بر روی واکنش تابعی به عنوان یک شاخص مهم رفتاری پارازیتوئیدها هم مورد مطالعه قرار گرفت. واکنش تابعی در شاهد و تیمارها از نوعII تعیین شد و بیشترین و کمترین نرخ حمله به ترتیب در تیمارهای شاهد و پروفنوفوس مشاهده گردید. همچنین بیشترین و کمترین زمان دستیابی هم به ترتیب در تیمارهای پروفنوفوس و شاهد با مقادیر ۹۹۲/۰ و ۵۰۷/۰ ساعت مشاهده شد. بررسی اثر غلظت LC۳۰ این سه حشرهکش بر رفتار جهتیابی زنبور پارازیتوئید با استفاده از دستگاه الفکتومتر نشان داد که زنبور پارازیتوئید، لاروهای تیمار نشده را به لاروهای تیمار شده ترجیح میدهد. نتایج نشان داد که پروفنوفوس اثرات منفی بر روی زنبورهای پارازیتوئید دارد. با توجه به سمیت بالای ولیامتارگو روی حشرات کامل زنبور به نظر میرسد ایندوکساکارب میتواند حشرهکش مناسبتری برای استفاده در برنامههای مدیریت تلفیقی آفات باشد.
کلمات کلیدی: اثرکشندگی, پارازیتوئید, پارامترهای رفتاری, حشره کش های زیست سازگار, واکنش تابعی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1651058/