سعیده یادگاری - کارشناس ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی واحد کرج، ایران
ربابه نوری قاسم آبادی - استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی واحد کرج، ایران
جعفر حسنی - استاد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی واحد کرج، ایران

هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی پرسشنامه آسیب به خود بدون قصد خودکشی در جوانان بود. نمونه مورد نظر شامل ۲۷۱ نفر ( ۱۰۰ مرد و ۱۷۱ زن) از جوانان دانشجو در شهر تهران بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس خودآسیبی عمدی گراتز (۲۰۰۱) DSHIبه عنوان ابزارهای پژوهش استفاده شد. داده هایپژوهش با کمک نرم افزار Spss۲۱ و ۸.۸ lisrel با استفاده از شاخص های آماری توصیفی برای توصیف داده ها، آلفایکرونباخ برای تعیین همسانی درونی و تحلیل عاملی تائیدی برای تعیین روایی سازه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایجپژوهش نشان داد همسانی درونی ۰،۷۶۵=α برای پرسشنامه خودآسیبی عمدی بود. در خصوص روایی سازه و بر اساس میزان روابط عدد معنیداری، ۱۳ سوال رابطه معنی داری با متغیر مکنون آسیب به خود بدون قصد خودکشی داشتند. شاخص های نیکویی برازش مدل حاکی از قدرت تبیین خوب مدل اندازه گیری بود و مدل مورد تائید قرار گفت.

آسیب به خود بدون قصد خودکشی، روایی، پایایی، خودآسیبی عمدی گراتز