حمید سالاری - کارشناسی ارشد هنرهای تجسمی گرایش نقاشی. دانشگاه تربیت مدرس
علی خواجویی - مدرس دانشگاه آزاد واحد بردسیر

سینما و نقاشی روش های مشترکی برای مشاهدهی فضاهای بصری دارند. هر دو قادر به دگرگون کردن قواعد موجود و تغییر عناصر هستند. بررسی فیلم ایثار، روشن میکند که ت ارکوفسکی در همزاد پنداری با لئوناردو داوینچی، موفق شده است تصاویری متافیزیکی، با لایه های معنایی پیچیده، بیآفریند. بر اساس اندیشه ی تارکوفسکی، دو خصوصیت نقاشی لئوناردو، یکی ظرفیت شگفت آور هنرمند در معاینه کردن ابژه از بیرون، که به عقب میایستد و از بالا به جهان مینگرد و دیگری این واقعیت که تابلو همزمان در دو سوی متقابل و متضاد، همچون ترکیبی ناممکن از عناصر حقیقی طبیعت، توانست هاند، اندیشهی مجسمه سازی در زمان تارکوفسکی را روشن نماید. یافته های این نوشتار که با مطالعه ی کتب و مقالات و همچنین با روش قیاس و تطبیق بین فیلم و نقاشی، به دست آمده، روشن می کند که، نقاشی در آثار تارکوفسکی، به عنوان ابزاری قدرتمند، امکان بررسی جهان، چه در زمان بیزانس و کلیسای ارتدودکس، و چه در جهان مدرن امروزی را فراهم می کند. همچنین، تابلوی ستایش مجوسان، همچون الگویی تعیین کننده منطق و قاعده های اصلی تصویری تمام فیلم ایثار است. اثری که به گمان تارکوفسکی، هم زیباست و هم زشتی دارد و ترکیبی ناممکن، از شادی و اندوه، یافتن و گم کردن، ظلمت و نور، زندگی و مرگ است.

نقاشی، سینما، ستایش مجوسان، آ ندری تارکوفسکی، لئوناردو داوینچی