علی عالی شانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری_مدیریت پروژه و ساخت، دانشکده هنر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان، ایران
محسن صالحی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان، ایران
مهدی ساعتی - استادیار گروه مهندسی عمران و نقشه برداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، ایران.

این پژوهش با هدف بررسی و ارزیابی معضلات مدیریتی پروژه ورزشگاه نقش جهان از دیدگاه متدولوژی پرینس ۲ انجامشدهاست. روش تحقیق عبارت است از به کار گیری متدولوژی پرینس ۲ در نقد و بررسی ورزشگاه نقش جهان اصفهان کهاز طریق فیش برداری از اطلاعات و منابع مهم استخراج گردیدهاست. پژوهش فوق از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. هفتفرآیند در پرینس ۲ وجود دارند که عبارتند از: توجه دائم به توجیه پذیری پروژه، آموختن از تجارب گذشته، تعریف دقیقنقشها و مسئولیت ها، مدیریت مبتنی بر مرحله، مدیریت بر پایه استثنا، تمرکز بر روی محصولات، تغییر متناسب با پروژه.تمامی قسمت های مختلف پروژه ساخت و تکمیل ورزشگاه نقش جهان بر اساس این ۷ مرحله مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت و بیان شد که در هر مرحله چگونه می توانستند از راهکارهای پرینس ۲ استفاده کند تا در نهایت تاخیر در تحویلپروژه پیش نیاید و همچنین از نظر کیفیت نیز مورد قبول باشد. با توجه به فازهای مختلف پرینس ۲ تمامی فازها بر رویاطلاعات ورزشگاه نقش جهان ارائه شد و هر مرحله به طور کامل تفسیر گردید. نتایج نشان داد که استفاده از بخش مدیریتبر پایه استثنا و تعریف نقشها و مسئولیتها اثر کاهشی بر عدم کفایت اعتبارات تامین شده دارد که منجر به رفع تاخیردر پرداخت مطالبات پیمانکاران گردیده است. طبق بخش های مدیریت مبتنی بر مرحله و مدیریت بر پایه استثنا و تغییرمتناسب با پروژه اثر افزایشی و تقویتی بر زمان بندی مناسبی جهت تخصیص اعتبارات و تحویل پروژه دارد. همچنین نشانداد که در بد ترین سناریو (کاهش ۲۲ درصدی درآمد و افزایش ۲۲ درصدی هزینه) نرخ بازده داخلی پروژه به ۱۲ درصدکاهش یافت و در بهترین سناریو (افزایش ۲۲ درصدی درآمد و کاهش ۲۲ درصدی هزینه) نرخ بازده داخلی پروژه به ۳۴درصد افزایش یافت.

پرینس ۲، ورزشگاه نقش جهان، مدیریت پروژه