محمدجواد روستا - دانشیار بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابعطبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران
محمد متینی زاده - دانشیار بخش تحقیقات جنگل، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی، تهران، ایران
الهام نوری - کارشناس پژوهش (دکترای منابع طبیعی)، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مهرداد زرافشار - استادیار بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران
مریم عنایتی - کارشناس ارشد خاکشناسی، بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزشکشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران

در این پژوهش پس از جداسازی و رنگ آمیزی ریشه های گیاهان، بررسی میکروسکوپی آنها برای مشخص شدن وجودهمزیستی، تعیین میزان آلودگی و میزان همزیستی میکوریزی صورت گرفت. خاک عبور داده شده از الک دو میلیمتری برایجداسازی اسپورها و تعیین تراکم آنها استفاده شد و براساس ریخت شناسی اسپورها، جنس و گونه قارچ های میکوریز شناساییگردید. ۱۲ گونه متعلق به ۹ جنس Acaulospora ، Claroideoglomus ، Diversispora ، Entrophospora ،Funneliformis ، Glomus ، Rhizophagus ، Scutellospora و Septoglomus در عرصه های با پخش سیلاب وبدون پخش سیلاب شناسایی شدند. گونه Septoglomus constrictum با ۱۰۰/۰ درصد فراوانی، بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد.

آکاسیا، اوکالیپتوس، دشت گربایگان فسا، مرتع، همزیستی میکوریزی