مرتضی قارونی نیک - استادیار دانشکده مهندسی راهآهن- دانشگاه علم و صنعت ایران

پروژه های زیرزمینی و زیرساختی عموماً پروژه های پیچیده با متغیرهای زیادی از جمله شرایط متغیر و نامطمئن زمین هستند . یکی از مشکلاتی که گریبانگیر اکثر پروژه ها می باشد، عدم دستیابی آنها به اهداف از پیش تعیین شده خود برحسب مدت انجام پروژه، هزینه اجرای پروژه و نی ز کیفیت انجام کار بوده و با مشکلاتی از قبیل تأخیرات، افزایش هزینه و نیز کاهش کیفیت کار مواجه می باشند . طبیعت پیچیده در پروژه های تونل سازی ایجاب می کند که مدیریت تونل، ریسکهای بالقوه را از زمان انجام مطالعات پروژه شناسایی و مورد پوشش قرار دهد. ایجاد یک برنامه مدون مدیریت ریسک در مراحل ابتدایی پروژه، می تواند با شناسایی به موقع مخاطرات پروژه، تحلیل پی آمدهای منفی ناشی از این مخاطرات و در انتها با کاهش دادن و یا حذف پی آمدهای منفی ناشی از این مخاطرات، نقش به سزایی در پیشگیری از تاخیرات، افزایش هزینه ها و نیز کاهش کیفیت کار پروژه در آینده داشته باشد. در این مقاله ابتدا ریسک هایی که می توانند یک پروژه تونلسازی راه آهن را تحت الشعاع قرار دهند، عنوان شده و سپس نتایج منفی ناشی از آنها تشریح گشته است. در انتها راهکارهای مدیریتی مناسب در جهت کاهش و یا رفع کامل این ریسک ها ارائه گشته و توسط یک نمونه عملی اهمیت موضوع آشکارترگردیده است

راه آهن، ریسک های بالقوه، مدیریت ریسک، تاخیر زمانی، افزایش هزینه